Na gruncie przepisów o VAT ulga na złe długi polega na tym, że wierzyciel, który wykonał usługę lub dostarczył towar i nie otrzymał za nie zapłaty, po upływie 90 dni od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze może skorygować podstawę opodatkowania VAT oraz podatek należny.
W najnowszym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) uznał jednak, że warunek wynikający z art. 89 a ust 2 pkt 5 ustawy o VAT nie narusza postanowień unijnej dyrektywy. Funkcjonująca w Polsce ulga w VAT na złe długi, polegająca na możliwości obniżenia podstawy opodatkowania przez sprzedawcę (wierzyciela), gdy nie otrzymał należności od nabywcy (dłużnika), oparta jest na Dyrektywie Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: dyrektywie VAT), a ściślej na jej art. 90 ust. 1, zgodnie z którym „W przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie”. Jak widać, przepis dyrektywy nie określa warunków stosowania ulgi na złe długi, pozostawiając tę kwestię regulacjom krajowym. Na takim gruncie może powstać, i często zresztą powstaje, wątpliwość, czy regulacja krajowa ustanawiająca szczegółowe przesłanki stosowania danej instytucji jest zgodna z ogólnymi zasadami unijnego prawa podatkowego, czyli z zasadą neutralności i proporcjonalności. Taka wątpliwość powstała w odniesieniu do art. 89a ust 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy o VAT), w myśl którego ulgę na złe długi można stosować, jeżeli „od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata [obecnie ustawa o VAT przewiduje 3 lata], licząc od końca roku, w którym została wystawiona”. Czy ustawienie tego terminu jako warunku ograniczającego czasowo stosowanie ulgi narusza wspomniane zasady, a tym samym prawo unijne? Nieprawidłowa implementacja? Orzecznictwo sądów administracyjnych jest podzielone. Są orzeczenia, które uznają to ograniczenie za zgodne z prawem unijnym, jak np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 18 maja 2021 roku (sygn. I SA/Gd 185/21) twierdząc, że termin dwuletni [obecnie ustawa o VAT przewiduje 3 lata] wskazany w art. 89a ust 2 pkt 5 ustawy o VAT jest terminem „rozsądnym” i „równoważnym”, umożliwiającym, z jednej strony, skorzystanie przez podatnika z jego uprawnień bez większych trudności i wystarczającym do tego, żeby staranny podatnik skorzystał z omawianej ulgi, a z drugiej strony umożliwiającym również organowi podatkowemu skontrolowanie prawidłowości dokonanej korekty przed upływem pięcioletniego terminu przedawnienia. W podobnym tonie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 25 lutego 2021 roku (sygn. III SA/Wa 581/20), który wskazał, że z punktu widzenia celów dyrektywy VAT, zasady neutralności podatku VAT i zasady proporcjonalności nie sposób uznać, że regulacja w art. 89a ust 2 pkt 5 ustawy o VAT jest efektem nieprawidłowej implementacji art. 90 ust. 1 dyrektywy. Czytaj więcej Korekta pliku JPK a czynny żal Podczas prowadzenia działalności gospodarczej zdarzają się sytuacje, że podatnik popełni błąd przy tworzeniu jednolitego pliku kontrolnego (JPK). Co należy wtedy zrobić i co się zmieni od 1 stycznia 2022 r.? W orzecznictwie pojawiły się także poglądy o niezgodności unormowań krajowych w szczególności z zasadą proporcjonalności. W ich świetle zatem polski podatnik VAT może korzystać z tej ulgi także po jego upływie (np. wyrok WSA w Gliwicach z 23 marca 2017 r. sygn. III SA/Gl 1411/16, czy też wyrok NSA z 19 sierpnia 2016 r., sygn. I FSK 126/15). Jak wskazywał Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w powołanym wyżej wyroku „Wykładnia przepisów, skutkująca "sankcją", polegającą na odmowie prawa do powyższej korekty deklaracji poprzez skorzystanie z uprawnienia do tzw. "ulgi na złe długi" w prawidłowym okresie rozliczeniowym – po upływie terminu z art. 89a ust 2 pkt 5 ustawy o VAT – musi być uznana za niezgodną z zasadą proporcjonalności, gdy nie stwierdzono oszustwa ani uszczerbku dla budżetu państwa.” TSUE rozstrzygnął wątpliwości Wydawało się że orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 października 2020 r. w sprawie C-335/19 (Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Naczelny Sąd Administracyjny), choć odnoszące się jedynie do warunków statusu dłużnika i wierzyciela w chwili realizacji ulgi przechyli szalę niekorzystnych rozstrzygnięć sądowych, dotyczących zgodności warunku ograniczającego objęcie ulgą jedynie faktur, co do których od ich wystawienia nie upłynęło 2 lata [obecnie ustawa o VAT przewiduje 3 lata]. W orzeczeniu TSUE wskazał, że polskie przepisy ustanawiające zakaz skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi, w sytuacji w której: - dłużnik jest w postępowaniu upadłościowym albo restrukturyzacyjnym; - dłużnik nie jest zarejestrowany dla celów VAT, - wierzyciel nie jest zarejestrowany dla celów VAT, są niezgodne z regulacjami unijnymi. Wyrok ograniczał się do tylko tego aspektu, bowiem był związany treścią pytania prejudycjalnego zadanego przez Naczelny Sąd Administracyjny (NSA), nie rozważał bezpośrednio innych warunków do skorzystania z ulgi na złe długi (w tym warunku, że od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie może upłynąć 2 lata [obecnie ustawa o VAT przewiduje 3 lata], licząc od końca roku, w którym ją wystawiono). Niemniej jednak opierając się na treści uzasadnienia jedynie wzmocniły się wątpliwości, co do zgodności unormowań ustawy krajowej z przepisami unijnymi. W świetle orzecznictwa TSUE podatnik powinien bowiem jedynie wykazać, że płatność nie została otrzymana i wydaje się, że powinien mieć on czas na korektę podstawy opodatkowania, bo taką pozostaje również ulga za złe długi do upływu okresu przedawnienia. Trybunał w orzeczeniu wskazał, że mając na uwadze, iż przepisy art. 90 ust. 1 oraz art. 273 dyrektywy VAT, poza określonymi w nich ograniczeniami nie precyzują, ani warunków, ani obowiązków, jakie mogą wprowadzić państwa członkowskie, należy stwierdzić, że przepisy te przyznają państwom członkowskim zakres swobodnego uznania, w szczególności w odniesieniu do formalności, jakie muszą zostać dochowane przez podatników względem organów podatkowych celem obniżenia podstawy opodatkowania. Czytaj więcej Błędny NIP na fakturze – korekta pliku JPK? Faktura powinna być sporządzona w sposób bezbłędny i rzetelny i odzwierciedlać zdarzenia gospodarcze, które miały miejsce. Co powinien zrobić przedsiębiorca, który jednak otrzyma fakturę z błędnym numerem NIP? Kiedy potrzebna jest korekta pliku JPK? Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że z jego orzecznictwa wynika jednak, że przepisy, których celem jest zapobieganie oszustwom podatkowym i unikaniu opodatkowania, zasadniczo mogą ustanawiać odstępstwa od przestrzegania zasad dotyczących podstawy opodatkowania jedynie w granicach tego, co jest bezwzględnie konieczne dla osiągnięcia tego szczególnego celu. Powinny one bowiem w możliwie najmniejszym stopniu naruszać cele i zasady dyrektywy VAT i w związku z tym nie mogą być wykorzystywane w sposób, który podważałby neutralność VAT (wyrok z 6 grudnia 2018 r., Tratave, C‑672/17, EU:C:2018:989, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). W konsekwencji konieczne jest, aby formalności, jakie mają spełnić podatnicy, by móc skorzystać przed organami podatkowymi z prawa do obniżenia podstawy opodatkowania VAT, ograniczały się do formalności umożliwiających wykazanie, że po zawarciu transakcji zapłata części lub całości wynagrodzenia ostatecznie nie zostanie otrzymana. W tym zakresie zadaniem sądów krajowych jest zbadanie, czy jest tak w przypadku tych przewidzianych przez dane państwo członkowskie formalności Artykuł 90 ust. 2 dyrektywy VAT zezwala państwom członkowskim na odstępstwo, w przypadku całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności ceny transakcji, od zasady, o której mowa w tym przepisie. Czytaj więcej Trybunał dokonał głębokich rozważań, w świetle których stwierdził, że na zadane przez NSA pytania należy odpowiedzieć, że artykuł 90 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, które uzależniają obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) od warunku, by w dniu dostawy towaru lub świadczenia usług, a także w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej mającej na celu skorzystanie z tego obniżenia dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT i nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, zaś wierzyciel był w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej nadal zarejestrowany jako podatnik VAT. – Patrząc z perspektywy ducha i podstawowych założeń systemu VAT w Europie (i nie tylko), należy zgodzić się ze stanowiskiem Trybunału, albowiem nie można obarczać przedsiębiorcy, podatnika VAT, koniecznością zapłaty podatku VAT, który jest przecież podatkiem od konsumpcji – tłumaczy Iwona Skrok, doradca podatkowy z Lublina. Wykładnia NSA W wyroku z 23 listopada 2021 r. (sygn. I FSK 391/17) Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w kwestii zgodności z prawem UE przepisów polskiej ustawy o VAT uzależniającej możliwość skorzystania z ulgi na złe długi od terminu, który upłynął od wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność objętą ulgą niekorzystnie dla podatników. Sprawa dotyczyła spółki, która twierdziła, że zasady neutralności i proporcjonalności decydujące o prawidłowym funkcjonowaniu systemu VAT dają jej prawo do skorzystania z ulgi na złe długi, nawet jeśli dłużnik został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT i po upływie 2 lat [obecnie ustawa o VAT przewiduje 3 lata] liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiła faktury. Czytaj więcej Przedsiębiorco zostałeś oszukany? Nie zapłacisz VAT-u W sytuacji, gdy przedsiębiorca stanie się ofiarą oszustwa np. ktoś podszyje się pod podmiot gospodarczy i wyłudzając towar za niego nie zapłaci, to nie musi płacić podatku VAT za skradzione dobra. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że warunek uzależniający skorzystanie przez wierzyciela z ulgi na złe długi od tego, czy na dzień poprzedzający dzień skorzystania z ulgi dłużnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT jest niezgodny z prawem unijnym, co wynikało wprost ze wskazanego orzeczenia. Sąd jednak nie podzielił stanowiska firmy, że również warunek ograniczający korzystanie z ulgi w określonym przez ustawę krajową czasie również trudno pogodzić z zasadami proporcjonalności. Nadzieja dla firm w pytaniu – Trudno się zgodzić z zapadłym orzeczeniem. Wydawało się, że na kanwie uzasadnienia wyroku TSUE w sprawie C-335, na które oczekiwał NSA, w tym celu zawieszając postępowanie w tej sprawie do czasu wydania wyroku przez Trybunał, że NSA rozważy zadanie kolejnego pytania prejudycjalnego, w szczególności czy nie pozostaje w sprzeczności z prawem Unii, w tym zasadą proporcjonalności i neutralności 2-letni termin na skorzystanie z ulgi skoro inne przypadki korygowania podstawy opodatkowania w prawie krajowym są objęte 5-letnim terminem przedawnienia i czy rzeczywiście tak skrócony okres ubiegania o ulgę służy zapobieganiu oszustwom i nadużyciom – tłumaczy Iwona Skrok. I dodaje: – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej odgrywa ogromną rolę w europejskim systemie VAT, a przepisy dotyczące podatków zharmonizowanych w UE (w szczególności VAT) są bardzo skomplikowane. Trybunał mógłby więc przyczynić się do przełamywania błędnej linii orzeczniczej przyjętej przez sądy krajowe w tej sprawie. Problemem okazuje się jednak niechęć części składów sędziowskich do kierowania pytań do TSUE mimo obiektywnego istnienia wątpliwości. Analiza konsekwencji w zakresie VAT w zasadzie jakiejkolwiek transakcji, czy zdarzenia gospodarczego, bez uwzględnienia kontekstu unijnego, jest niewystarczająca, a przez to w istocie rzeczy może się okazać się całkowicie chybiona – podkreśla Skrok. Iwona Skrok wyraża nadzieję, że w krótkim czasie Naczelny Sąd Administracyjny w innym składzie zdecyduje się na zadanie pytania, a sprawa będzie rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który potwierdzi, że warunek polskiej ustawy stoi w sprzeczności z zasadą proporcjonalności i neutralności podatkowej.
Podatnik, przewidując problemy z płatnością, nie rozpoznał przychodu ze sprzedanych towarów. W tej sytuacji nie będzie mógł rozpoznać umorzonej zaległości w kosztach podatkowych. Na zakończenie przypomnijmy, że zwolnienie z długu wyklucza możliwość stosowania przepisów o uldze na złe długi w podatku dochodowym. Przykład 4.
Ten tekst przeczytasz w 2 minuty Przepisy o zatorach płatniczych nakładające na wierzycieli prawo (a na dłużników – obowiązek) korekty wyniku podatkowego o wartości złych długów mają wyłącznie charakter podatkowy / ShutterStock Od 1 stycznia 2020 r. obowiązują nowe przepisy o zatorach płatniczych, które skutkują korektą wyniku podatkowego wierzyciela/dłużnika już na etapie ustalania zaliczek na podatek dochodowy. Spodziewamy się, że ze względu na upływ 90. dnia od terminu zapłaty w przypadku niektórych klientów naszego biura już w rozliczeniu podatku dochodowego za kwiecień br. wystąpi potrzeba skorygowania złych długów. W jaki sposób należy uwzględnić w księgach rachunkowych nowe przepisy ustaw o CIT/PIT? Wprowadzone 1 stycznia 2020 r. do ustaw o podatku dochodowym przepisy o zatorach płatniczych, które nakładają na wierzycieli prawo (a na dłużników – obowiązek) korekty wyniku podatkowego o wartości złych długów mają wyłącznie charakter podatkowy, co powoduje, że korekta złego długu nie jest uwzględniana w ewidencji bilansowej wierzyciela oraz dłużnika (nie wpływa na wynik finansowy jednostki). Korekty in plus/in minus złego długu, dokonywane zarówno na etapie ustalania zaliczek na podatek dochodowy, jak i w zeznaniu podatkowym, są uwzględniane dla celów podatkowych statystycznie. Natomiast w księgach rachunkowych można ująć skutki tej korekty w ewidencji pozabilansowej, co – w trakcie roku podatkowego ‒ powinno ułatwić prawidłowe ustalenie zaliczki na podatek, a po jego zakończeniu – prawidłowe sporządzenie zeznania podatkowego. przykład Spółka z 20 stycznia 2020 r. dokonała dostawy towarów o wartości 6150 zł (wartość netto + VAT = 5000 zł + 1150 zł), której termin zapłaty upłynął 27 stycznia 2020 r. W odniesieniu do tej transakcji termin 90. dni liczony od upływu terminu zapłaty minie 26 kwietnia 2020 r. Dłużnik może nie uregulować zobowiązania także do 20 maja 2020 r. (upływ terminu zapłaty zaliczki na podatek za kwiecień). Jednostka, jako wierzyciel, będzie miała prawo pomniejszyć dochód uzyskany narastająco za okres styczeń–kwiecień 2020 r. o kwotę 5000 zł. 1. Przyjmijmy, że podatkowy dochód jednostki za kwiecień 2020 r. wyniósł 40 000 zł. Dochód ten jednostka pomniejszyła statystycznie o wartość złego długu w kwocie 5000 zł. Dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki na CIT wyniósł zatem 35 000 zł. 2. Dla celów podatku dochodowego jednostka ujęła w ewidencji pozabilansowej przychód w kwocie 5000 zł, o wartość którego pomniejszyła dochód podatkowy za kwiecień 2020 r., po stronie Wn konta 97-1 „Przychody (wierzytelności) posiadające status złego długu – rozliczenie CIT”. Jednostka nie korygowała wcześniejszych zapisów w księgach. • ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości ( z 2019 r. poz. 351; z 2019 r. poz. 1680) • ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2019 r. poz. 1387; z 2020 r. poz. 284) • ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( z 2019 r. poz. 865; z 2020 r. poz. 183) Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję Zobacz więcej Przejdź do strony głównej
W konsekwencji w świetle przedstawionej przez TSUE wykładni przepisów ww. dyrektywy należy uznać, że ograniczenie prawa do korekty podatku należnego do okresu dwuletniego, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy VAT, stanowi niewłaściwą implementacją art. 90 ust. 1 ww. dyrektywy, a tym samym skorzystanie z ulgi na złe długi
Dotychczasowe regulacje Ulga na złe długi to specjalna procedura przewidziana w przepisach ustawy o VAT, która umożliwia wierzycielowi (sprzedawcy), będącemu podatnikiem VAT, odzyskanie zapłaconej kwoty podatku należnego od czynności, która została przez niego wykonana, ale za którą nie uzyskał (przynajmniej w części) zapłaty od swojego kontrahenta (kupującego). Do dnia 30 września 2021 r., zgodnie z przepisami ustawy o VAT z ulgi można było skorzystać pod następującymi warunkami: od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze minęło 90 dni, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi, dostawa towaru lub świadczenie usług została dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji; na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty w ramach ulgi na złe długi: wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Wyrok TSUE Dotychczas obowiązujące warunki skorzystania z ulgi na złe długi poddane zostały kontroli przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który wyrokiem z dnia 15 października 2020 r. (w sprawie C-335/19) orzekł, że niezgodne z prawem unijnym jest uzależnienie możliwości skorzystania z ulgi od warunków, by w dniu dostawy towaru lub świadczenia usług, a także w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej mającej na celu skorzystanie z ulgi dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT i nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, natomiast wierzyciel był w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej nadal zarejestrowany jako podatnik VAT. W efekcie, polski ustawodawca zdecydował się wprowadzić tezy płynące z ww. wyroku TSUE do ustawy o VAT w ramach tzw. pakietu SLIM VAT 2, który w tym zakresie wszedł w życie w dniu 1 października 2021 r. Zmiany wprowadzone w ramach SLIM VAT 2 W efekcie wprowadzonych zmian wierzyciel może skorzystać z ulgi na złe długi w znacznie większej ilości przypadków, niż do tej pory. Dla skorzystania z ulgi na złe długi należy obecnie spełnić następujące warunki: od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze minęło 90 dni, wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie do dnia skorzystania przez wierzyciela z ulgi na złe długi, na dzień poprzedzający dzień skorzystania z ulgi (złożenia deklaracji z wykazaną ulgą) wierzyciel jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Co więcej, nowe regulacje pozwalają również na skorzystanie z ulgi na złe długi w przypadku, gdy dłużnikiem jest podmiot niebędący podatnikiem VAT czynnym (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą, ale będący podatnikami VAT zwolnionymi ze względu na przedmiot działalności lub wysokość obrotów). W tym przypadku wprowadzono jednak dodatkowe warunki, z których co najmniej jeden musi być spełniony dla skorzystania z ulgi. Mają one na celu uprawdopodobnienie istnienia długu. Takie uprawdopodobnienie ma miejsce w sytuacji, gdy: wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego lub wierzytelność została wpisana do rejestru długów prowadzonego na poziomie krajowym, lub wobec dłużnika ogłoszono upadłość konsumencką na podstawie odrębnych przepisów. Tylko dla pełnego obrazu sytuacji należy dodać, iż w przypadku, gdyby po skorzystaniu z ulgi, dłużnik uiścił jednak należność (w całości lub części), to wówczas w części, w której należność została zapłacona korektę należy „odwrócić”. Znaczenie nowych przepisów dla JST W naszej ocenie zmiany wprowadzone w ramach pakietu SLIM VAT 2 w zakresie ulgi na złe długi mogą mieć praktyczne znaczenie dla jednostek samorządu terytorialnego (JST). Do tej pory skorzystanie z ulgi na złe długi w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług przez JST na rzecz osób fizycznych, i przedsiębiorców niebędących czynnymi podatnikami VAT) było niemożliwe. Z uwagi jednak na duży wolumen transakcji takiego typu oraz ich cykliczność (w szczególności w przypadku dostaw mediów), może okazać się to istotnym polem do wprowadzenia oszczędności – JST będą mogły potencjalnie odzyskać VAT należny odprowadzony od takich czynności, a za które nie otrzymały płatności i dla których minęło min. 90 dni od daty płatności. Zwracamy jednak uwagę, że wierzytelności będą musiały być jednocześnie odpowiednio uprawdopodobnione, co może wymagać dodatkowego nakładu pracy ze strony JST. Skorzystać z ulgi będzie można bowiem dopiero wtedy, gdy istnienie długu stwierdzone zostanie w ramach postępowania sądowego wszczętego przez JST i dług skierowany zostanie następnie do wyegzekwowania go przez komornika, JST złoży odpowiedni wniosek o wpisanie długu do krajowego rejestru długów, czy też JST zainicjuje lub uzyska informacje o postępowaniu, w ramach którego co do osoby fizycznej (dłużnika) ogłoszona zostanie upadłość konsumencka. W związku z tym, JST przed zastosowaniem ulgi będzie zobowiązana do podjęcia czynności mających na celu egzekucję należności. Rozwiązanie to może sprawdzić się w przypadku, gdy wysokość nieuiszczonych należności przez danego kontrahenta będzie znaczna, a dodatkowe obowiązki organizacyjne będą uzasadnione dzięki efektywnemu obniżeniu zobowiązania podatkowego JST.
ulga na złe długi, ulga 4+ dla rodzin wielodzietnych – NOWA w 2022 roku – Podatnicy wychowujący czworo i więcej dzieci w rozliczeniu za 2022 r. mogą skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości 85.528 zł. Dla małżeństw rozliczających się wspólnie wartość ta będzie podwojona. Dodatkowo każdy z opiekunów
Ulga na złe długi obowiązuje zarówno na gruncie podatku dochodowego, jak i w zakresie podatku VAT. Podatek dochodowy Uprawnienia wierzyciela Wierzyciel, który nie otrzymał należności lub jej części w okresie 90 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, ma prawo zmniejszyć podstawę obliczenia podatku o wartość tej należności lub jej części albo zwiększyć poniesioną stratę. Uprawnienie do zmniejszenia podstawy obliczenia podatku albo zwiększenia straty przysługuje przedsiębiorcy, który wcześniej zaliczył wartość tej wierzytelności do przychodów należnych, pod warunkiem, że wierzytelność do dnia złożenia zeznania podatkowego nie została uregulowana lub zbyta. Zmniejszenia podstawy obliczenia podatku albo zwiększenia straty dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu płatności. Jeżeli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia o nieodliczoną wartość można dokonać w okresie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia podstawy opodatkowania w kolejnych latach dokonuje się pod warunkiem, że wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta. W przypadku gdy po roku podatkowym, za który dokonano zmniejszenia podstawy obliczenia podatku albo zwiększenia straty wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta, podatnik zobowiązany jest do zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, odpowiednio o: wartość kwot wcześniej odliczonych wartość kwot wcześniej doliczonych. Jeżeli kwota straty jest mniejsza od kwoty, o którą ma być zmniejszona, różnica zwiększa podstawę opodatkowania. Ulgę można stosować w rozliczeniach miesięcznych, zwiększając albo zmniejszając dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki. W przypadku, kiedy wierzyciel zobowiązany jest do zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty, korekty dokonuje już od miesiąca, w którym zobowiązanie zostało uregulowane (przy ustalaniu zaliczki na podatek). Konsekwencje dla dłużnika Dłużnik, który nie uregulował zobowiązania lub jego części w okresie 90 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, jest zobowiązany do zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty. Obowiązek zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty dotyczy dłużnika, który wcześniej zaliczył wartość zobowiązania do kosztów uzyskania przychodów. Zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu płatności. Jeżeli najpóźniej w dniu złożenia zeznania podatkowego, dłużnik ureguluje zobowiązanie, nie musi zwiększać podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty nie wystąpi. Uwzględniając, że ulgę na złe długi stosuje się w rozliczeniach miesięcznych (przy ustalaniu zaliczki na podatek), dłużnik zobowiązany jest do zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty, już od miesiąca, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Jeżeli wartość zobowiązania jest wyższa od kwoty straty podlegającej zmniejszeniu, różnica zwiększa podstawę opodatkowania. W przypadku gdy po roku podatkowym, za który dłużnik zwiększył podstawę obliczenia podatku lub zmniejszył stratę, następnie ureguluje zobowiązanie, ma prawo zmniejszyć podstawę obliczenia podatku lub zwiększyć stratę w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym zobowiązanie zostało uregulowane (zmniejszenia lub zwiększenia straty może dokonać, także w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie – ustalając zaliczkę na podatek). Jeżeli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia o nieodliczoną wartość dokonuje się, przez okres nie dłużej niż 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Podatek VAT Ulga za złe długi nie dotyczy transakcji z udziałem przedsiębiorców: którzy nie są czynnymi podatnikami podatku VAT zagranicznych Wierzyciel - prawo do korekty Ulga za złe długi jest dużo korzystniejsza na gruncie podatku VAT. Firma, której należności nie zostaną uregulowane może - po uprawdopodobnieniu nieściągalności - dokonać korekty należnego podatku (naliczonego w swojej fakturze). Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Korekta nie powoduje obowiązku informowania dłużnika o jej wykonaniu i o wierzytelności. Dłużnik musi sam pilnować tych terminów. Warunkiem dla stosowania ulgi za złe długi w VAT u wierzyciela, oprócz upływu 90 dni, jest aby: dostawa towaru lub świadczenie usług były realizowane na rzecz podatnika, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego, restrukturyzacyjnego) lub w trakcie likwidacji na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty: wierzyciel i dłużnik byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni dłużnik nie był w trakcie postępowania upadłościowego, restrukturyzacyjnego lub w trakcie likwidacji od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym ją wystawiono Ulga z złe długi obejmuje więc wyłącznie transakcje przeprowadzone z czynnym podatnikiem podatku VAT nie znajdującym się w stanie likwidacji. Korekta może nastąpić w rozliczeniu za bieżący okres rozliczeniowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia płatności. O korekcie musisz powiadomić urząd skarbowy załączając do deklaracji VAT-7 (jeśli rozliczasz podatek VAT miesięcznie) lub VAT-7K (jeśli rozliczasz podatek VAT kwartalnie) załącznik VAT-ZD. Złóż deklarację VAT Dłużnik - obowiązek korekty Korekty deklaracji VAT musi dokonać też twój dłużnik. On z kolei musi obniżyć odliczoną kwotę podatku wynikającą z niezapłaconej faktury. Powinien to zrobić w analogicznym czasie, czyli w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na przypadku częściowego uregulowania należności korekta powinna dotyczyć podatku naliczonego od niezapłaconej część należności. Przeczytaj więcej o uldze na złe długi. Uwaga Opisane korekty podatkowe odnoszące się do przeterminowanych płatności dotyczą wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju. Nie stosuje się ich więc do transakcji międzynarodowych z udziałem podmiotów zagranicznych. Podstawa prawna: Art. 89a-89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 25 października 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług Czy ta strona była przydatna?
Ulga na złe długi to mechanizm pozwalający korygować rozliczenia podatkowe dotyczące faktur, które ostatecznie nie zostały opłacone. Rozwiązanie to działa w podatkach dochodowych (PIT i CIT) oraz w podatku VAT. W rezultacie podatnik rozlicza się kasowo – płacąc podatki tylko od faktur, za które kontrahenci mu zapłacili.
W księgach spółki z figuruje niezapłacona przez kontrahenta należność. Wynika ona z faktury, wystawionej przez nas na początku 2012 r. za wykonaną na rzecz kontrahenta usługę. Ponieważ klient kwestionował fakturę i nie zapłacił jej, na koniec roku utworzono odpis aktualizujący, dotyczący tej należności (rok obrachunkowy jest w spółce zgodny z kalendarzowym). Planujemy skorzystać z ulgi na złe długi. Jak zaewidencjonować odzyskany w ten sposób VAT? Czy utworzenie wcześniej odpisu aktualizującego ma wpływ na tę ewidencję? Co zrobić, gdyby zaległa faktura została jednak w przyszłości zapłacona? – pyta czytelnik Rzeczpospolitej. Od 1 stycznia 2013 r. nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności, określonego w umowie lub na fakturze. W jaki sposób należy zatem liczyć termin, w jakim można dokonać korekty podatku należnego, w przypadku faktur wystawionych przed zmianą przepisów, i od daty ich wystawienia nie upłynęły jeszcze dwa lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione? Jeżeli od terminu płatności, określonego na fakturze, 150 dni mija 1 stycznia 2013 r., to zastosowanie będą miały nowe przepisy. Graniczną datą terminu płatności będzie zatem 4 sierpnia 2012 r., ponieważ 150 dzień od upływu tego terminu przypada 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z przepisami obowiązującymi do końca 2012 r. skorzystanie z ulgi na złe długi wymaga spełnienia łącznie następujących warunków: 1) dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, 2) wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, 3) wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, 4) wierzytelności nie zostały zbyte, 5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona, 6) wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie (art. 89a ust. 2 ustawy o VAT). Utworzenie odpisu aktualizującego na zaległą należność nie ma wpływu na księgowanie ulgi na złe długi. Ewidencja w księgach będzie wymagała zmniejszenia kwoty podatku należnego, czyli w konsekwencji zmniejszenia zobowiązania z tytułu VAT bądź zwiększenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Zapis w księgach będzie przebiegał z zastosowaniem konta „Rozrachunki z tytułu VAT” (strona Wn) w korespondencji z kontem „Pozostałe przychody operacyjne” (strona Ma). Gdyby dłużnik spłacił w późniejszym okresie całość lub część zobowiązania, spółka musiałaby odpowiednio zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym otrzymałaby zapłatę. Ewidencja tego zdarzenia w księgach powinna wyglądać następująco: Wn „Pozostałe koszty operacyjne” Ma „Rozrachunki z tytułu VAT”. Uregulowanie części lub całości zaległej faktury będzie wymagało także rozwiązania utworzonego wcześniej odpisu aktualizującego zapisem: Wn „Odpisy aktualizujące należności” Ma „Pozostałe przychody operacyjne”. W przykładzie spółka nie zwlekała z możliwością skorzystania z ulgi. Jeżeli pytająca spółka dopiero planuje odzyskanie podatku, to musi pamiętać, że może skorygować VAT należny najwcześniej w rozliczeniu za okres, w którym minęło 14 dni na zapłatę faktury przez dłużnika po otrzymaniu przez niego zawiadomienia. W tym czasie powinna też ująć ulgę w księgach. Więcej w Rzeczpospolitej z 13 marca 2013 r. Nawigacja wpisu
Szkopuł w tym, że niekiedy trudno szybko uzyskać takie potwierdzenie. Świadczy o tym przypadek podatnika, który składał wniosek o interpretację przepisów dotyczących ulgi na złe długi
Jedną ze zmian podatkowych, które weszły w życie wraz z początkiem 2020 roku, jest ulga na złe długi odnosząca się nie tylko do VAT jak dotychczas, lecz także do podatku dochodowego. Ulga na złe długi w podatku dochodowym jest rozwiązaniem, które może lub powinno (w zależności od tego, czy stroną transakcji jest wierzyciel, czy dłużnik) być stosowane od 2020 roku. Do tej pory ulga na złe długi była wykazywana przez przedsiębiorców jedynie dla celów VAT. W artykule wyjaśniamy wątpliwości, jakie pojawiły się wśród przedsiębiorców wraz z wejściem w życie nowych na złe długi w podatku dochodowym od 1 stycznia 2020 w działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dokonanie sprzedaży i wystawienie faktury przez przedsiębiorcę implikuje zatem konieczność odprowadzenia podatku dochodowego od danej transakcji. Bez znaczenia pozostaje termin dokonania zapłaty za sprzedany towar czy wykonaną usługę przez nabywcę. Niestety, wiele osób prowadzących biznes boryka się z problemem ściągalności należności. Trudność z pozyskaniem zapłaty od nabywców to nie tylko brak zwrotu za koszty poniesione w celu dostarczenia produktu czy usługi, należnego zysku od zrealizowanej transakcji, lecz także dodatkowo konieczność odprowadzenia podatku na złe długi to rozwiązanie stosowane już od dawna w podatku VAT, mające pomóc przedsiębiorcom, których kontrahenci długo zwlekają z dokonaniem płatności za fakturę. Od 1 stycznia 2020 r. ulga na złe długi odnosi się także do podatku dochodowego, dzięki czemu przedsiębiorcy mogą „odzyskać” zapłacony podatek dochodowy od sprzedaży, za którą nie uzyskali zapłaty po upływie 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. Dłużnicy muszą natomiast zwiększyć podstawę opodatkowania o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w i w jaki sposób stosować ulgę na złe długi?Ulga na złe długi to możliwość dokonania korekty podatku przez wierzyciela w razie nieuregulowania płatności, a jednocześnie obowiązek analogicznej korekty po stronie dłużnika. W przypadku podatku dochodowego ulga na złe długi oznacza zatem zmniejszenie oraz odpowiednio zwiększenie podstawy opodatkowania o kwotę faktury, która nie została opłacona po upływie 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. Wierzyciele mają możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta. Dłużnicy natomiast dokonują zwiększenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało na złe długi w PIT jest możliwa po stronie wierzyciela i obowiązkowa po stronie dłużnika, gdy:dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji;nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono fakturę;transakcja została zawarta w ramach działalności wierzyciela i dłużnika, z których dochody są opodatkowane podatkiem dochodowym na terenie Rzeczypospolitej 26i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych„Podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 26e:1) może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;2) podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie”.Do których faktur należy stosować ulgę na złe długi w podatku dochodowym?Wielu przedsiębiorców, którzy chcą lub mają obowiązek wykazać ulgę na złe długi w PIT, ma wątpliwości, czy nowe przepisy odnoszą się do faktur wystawionych w 2020 roku, czy tych, których termin płatności upłynął w 2020 roku. Ulgę na złe długi można (wierzyciel) lub należy (dłużnik) stosować w odniesieniu do transakcji, dla których termin płatności upłynął po 31 grudnia 2019 roku. Ulga na złe długi a tarcza antykryzysowaTarcza antykryzysowa to pakiet rozwiązań przygotowanych przez rząd, który ma chronić polską gospodarkę, przedsiębiorców i pracowników przed kryzysem wywołanym pandemią koronawirusa. Jedno z dostępnych rozwiązań mających pomóc osobom prowadzącym firmy jest częściowe wycofanie ulgi na złe długi w podatku dochodowym, czyli zmian wprowadzonych w przepisach na początku 2020 po spełnieniu określonych warunków nie muszą w ramach ulgi na złe długi wykazywać niezapłaconych zobowiązań w podatku dochodowym. Zwolniono zatem część przedsiębiorców z obowiązku powiększania dochodów, w razie gdy nie uregulują zobowiązań zaliczonych wcześniej do kosztów uzyskania przychodów w terminie 90 dni od dnia upływu terminu płatności wskazanego na fakturze bądź ze stosowania ulgi na złe długi nie odnosi się do podatku VAT, preferencja obejmuje jedynie zwolnienie dłużników z wykazywania ulgi na złe długi w podatku dochodowym. Zwolnienie dotyczy zarówno podatników PIT (podatku dochodowego od osób fizycznych), jak i podatników CIT (podatku dochodowego od osób prawnych).Aby jednak móc skorzystać z wyłączenia ze stosowania ulgi na złe długi w podatku dochodowym, dłużnik musi wykazać spadek o co najmniej 50% przychodów w stosunku do analogicznego okresu z poprzedniego roku oraz poniesienie negatywnych konsekwencji ekonomicznych, których przyczyną jest pandemia preferencja zwolnienia z obowiązku stosowania ulgi na złe długi w PIT nie dotyczy przedsiębiorców, którzy:w 2019 roku stosowali formę opodatkowania, w której nie ustala się przychodów;rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w ostatnim kwartale 2019 roku i nie osiągnęli w tym okresie przychodów;rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w 2020 w dalszym ciągu mają prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w podatku dochodowym.
. 439 358 413 9 311 73 308 349
ulga na złe długi w bilansie
