Najlepsze seriale o wampirach „Wampiry: Dziedzictwo” (2018– ), twórca: J. Plec (serial dostępny w HBO Max) W tym serialu o wampirach dla nastolatków poznajemy historię Hope – córkę znanego dobrze z „Pamiętników wampirów” Klausa. Dziewczyna uczęszcza do szkoły wraz z innymi istotami, które posiadają nadprzyrodzone moce.
Po które seriale dla nastolatek warto sięgnąć? Które młodzieżowe produkcje zasługują na uwagę? Przedstawiamy listę Top 8 najlepszych seriali dla nastolatek. Seriale młodzieżowe to dość obszerny gatunek. W jego ramach mieszczą się klasyczne teen dramy, postapokaliptyczne dramaty, klimaty science fiction, a nawet mariaż romansu z kinem grozy. W morzu sztampowych i tandetnych produkcji wyłonić można kilka tytułów, które robią naprawdę dobre wrażenie i oferują coś więcej, niż bezmyślna rozrywka. Poniżej znajdziecie 8 z 8 - najlepsze seriale dla nastolatekW ostatnich latach seriale młodzieżowe cieszą się duża popularnością, głównie za sprawą platformy Netflix. Specjalnie dla was wyłoniliśmy listę 8 seriali dla nastolatek, które po prostu musicie znać. Oto ona:"Sex Education"Produkcja Netfliksa oferująca nie tylko świetną zabawę, ale również co nieco edukacji seksualnej. Podanej jednak w lekki i przystępny sposób. W trakcie seansu śledzimy losy młodzieńca imieniem Otis, którego matka jest wziętą seksuolożką. Chłopak postanawia wykorzystać wiedzę, którą przekazała mu rodzicielka i zakłada w szkole płatną poradnię dla kolegów."Sex Education" znajdziecie na Netfliksie. "Euforia"Klimatyczna, nastrojowa i celowo przejaskrawiona opowieść o trudach dorastania. Główną bohaterką jest tutaj uzależniona od narkotyków Rue (w tej roli fenomenalna Zendaya), która właśnie opuściła odwyk. Gdy do miasta wprowadza się transseksualna dziewczyna, Rue szybko nawiązuje z nią kontakt. To nie będzie jednak łatwa relacja."Euforia" dostępna jest na HBO GO. "Stranger Things"Jeden z flagowych seriali platformy Netflix, a przy okazji jedna z najciekawszych produkcji młodzieżowych. Jest to opowieść o grupie przyjaciół z miasteczka Hawkins, która wikła się w przygodę (dosłownie) nie z tego świata. Świetne aktorstwo, barwne postacie, ciekawa historia oraz klimat lat 80. wręcz wylewający się z ekranu. Jeśli jakimś cudem jeszcze nie widzieliście "Stranger Things", najwyższy czas to nadrobić. Wszystkie odcinki znajdziecie na Netfliksie. "Trzynaście powodów"Kontrowersyjny serial mający tylu przeciwników, co zwolenników. Historia samobójstwa Hannah Baker i jego tragicznych następstw to jednak bardzo dojrzała i pouczająca opowieść, która zawiera wiele istotnych i wartościowych życiowych lekcji. Wszystkie 4 sezony "Trzynastu powodów" znajdziecie na Netfliksie. "Szkoła dla Elity"Kolejna produkcja Netfliksa na naszej liście. Tym razem przenosimy się do Hiszpanii, gdzie troje uczniów z nizin społecznych otrzymuje stypendium w prestiżowym liceum Las Encinas. Gdy jedna z uczennic pada ofiarą morderstwa, sytuacja w szkole wymyka się spod kontroli. Jeśli szukacie nietuzinkowego serialu młodzieżowego, który zaoferuje wam ciekawą historię, barwnych bohaterów, stałe napięcie i nieustające zwroty akcji - trafiliście we właściwe miejsce. "Szkoła dla Elity" czeka na was w bibliotece Netfliksa. Zobacz także "Skins"Brytyjski serial młodzieżowy, który w odważny i mocno przerysowany sposób przedstawia realia dorastania w Bristolu. Serial ma już swoje lata, jednak wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością. Nic zresztą dziwnego, w końcu przygody Tony'ego, Effy i reszty ekipy to niebanalna i jedyna w swoim rodzaju opowieść, do której stale będziecie wracać. "Chilling Adventures of Sabrina"Nowa, odświeżona wersja popularnego serialu o Sabrinie, nastoletniej czarownicy. Panna Spellman, jej uroczy kot i dwie ciotki wrócili po latach w jeszcze lepszej kondycji. Serial Netfliksa to idealna propozycja dla osób, które szukają serialu dla nastolatek jedynego w swoim rodzaju. Uwielbienie makabry? Jest. Mroczne czary i podłe intrygi? Obecne. Fantastyczny klimat grozy? Na miejscu. Nie pozostaje wam zatem nic innego, jak pozwolić, by Sabrina i Salem zabrali was w kilkusezonową podróż po krainie czarów i mroku. Zapewniamy, nie będziecie żałować. "The 100"Świetna mieszanka klimatu postapokaliptycznego z science fiction. Akcja "The 100" rozpoczyna się 97 lat po nuklearnej apokalipsie, która zniszczyła życie na Ziemi. Resztka ocalałych, zamieszkujący stację kosmiczna zwaną Arką, wysyła setkę nastoletnich kryminalistów na zniszczoną planetę, by sprawdzić, czy nadaje się ona do ponownej kolonizacji. Wszystkie odcinki "The 100" znajdziecie na Netfliksie. Zobacz także Zobacz także: Filmy romantyczne. Najlepsze tytuły i filmy o miłości, które warto zobaczyć [TOP 10]
O kryteriach wyboru. Niniejszy materiał ma charakter subiektywny, nie jest reklamą i nie służy jako wskazówka do zakupu. Przed zakupem konieczna jest specjalistyczna porada. Książki o wampirach są dość popularne wśród fanów mistycznej fikcji. Dla wielbicieli gatunku wybraliśmy 10 najlepszych utworów Polskach i zagranicznych pisarzy.Skoro wielu dorosłych tak lubi się bać, to dlaczego by nie postraszyć i dzieci? Oczywiście lęk trzeba odpowiednio dozować i twórcy bajek oraz seriali już od kilkudziesięciu lat stawiają czoła temu, jak mniemam, niełatwemu zadaniu. Dziś przedstawiam wam ich efekty, a że mój okres dzieciństwa przypada przede wszystkim na lata dziewięćdziesiąte, mam przyjemność powspominać tytuły, przy których niegdyś sama drżałam i nadal, mimo upływu lat, mogą bawić kolejne pokolenia. Scooby Doo (1969-…) Chyba pierwszy „horror”, jaki widziałam w życiu. Może nie każdy lubi tę bajkę, ale czy znajdzie się ktoś, kto nie zna Scooby’ego? Wszystkie odcinki opierały się na jednym schemacie i szybko zrozumiałam, że pojawiające się w nich potwory przecież nie są prawdziwe, ale jako dziecko i tak się bałam. Fred, Daphne, Velma i Kudłaty (kto wie bez sprawdzania w internecie, jak ma na imię?) wraz z tytułowym gadającym psem, gdzie się nie ruszą, zawsze trafią na jakąś zagadkę, w której biorą udział wszelakiej maści monstra, upiory i duchy. Nie mogąc pozostawić drżących ze strachu ofiar ataków monstrów bez pomocy, starają się odkryć tajemnice. Kudłaty i Scooby Doo tylko jedzą, wpadają na straszydła i uciekają, pozostała trójka szuka potworów (czasem i wspomnianych wyżej towarzyszy) i demaskuje intrygi. Mimo powtarzalności, dla mnie 10/10. Może trochę z sentymentu, a może dlatego, że nadal lubię od czasu do czasu obejrzeć jakiś odcinek. Opowiastki z krypty (1993-1999) Zawsze się złościłam: dlaczego tata może oglądać straszne rzeczy, a ja nie? Do pewnej nocy, gdy podkradłam się do drzwi pokoju rodziciela, żeby też pooglądać z ukrycia „straszne rzeczy”, a na ekranie był akurat śmiejący się Strażnik Krypty z serialu dla dorosłych – uwierzcie, trauma na kilka nocy. Ale dla tych ciekawskich dzieciaków powstała alternatywa aktorskich Opowieści z krypty. Główny bohater wprowadzający w historię i podsumowujący ją pozostał ten sam, chociaż oczywiście o znacznie przyjaźniejszym dla młodego oka wyglądzie; nie ujęto mu także poczucia humoru i cynizmu. Same historie natomiast są lekkie, zabawne, niezbyt straszne i moralizatorskie. Każdy odcinek poświęcony był innym bohaterom i historiom, które niosły mniej lub bardziej głębokie i dosłowne przesłania. Przyjemna rozrywka ucząca dzieci nie tylko, żeby na przykład dbały o środowisko, ale i… sarkazmu. Gęsia skórka (1995-1998) Mało jest wśród dorastających w latach dziewięćdziesiątych osób nieznających tego aktorskiego serialu straszącego trochę starsze dzieci. Gęsią skórkę oglądało się w wieku, w którym nie zwracało się jeszcze uwagi na kiepski polski dubbing. Któż nie pamięta psa z żółtymi świecącymi oczami z intro? Młodzi i prawdziwi, nie narysowani, aktorzy sprawiali, że można było wczuć się w „akcję” przedstawioną na małym ekranie telewizora. Wilkołaki i wampiry budziły lęk, choć gdy patrzy się na nie dziś, charakteryzacja wzbudza śmiech. Oczywiście były i absurdalne postacie, jak na przykład krwiożercza gąbka (tak, dobrze przeczytaliście). Zazwyczaj każdy odcinek opowiadał odrębną historię, a bohaterowie i straszydła nie powtarzali się. Z wyjątkiem lalki brzuchomówcy Slappy’ego, który stał się atrakcją kilku części. Przynajmniej jego pamiętam najbardziej i do dziś się zastanawiam, czy lęk do tego typu zabawek mam wrodzony, czy wywołał go we mnie omawiany serial. Chojrak tchórzliwy pies (1999-2002) Chatka pośrodku pustkowia, nie wiadomo gdzie. Wewnątrz jej mieszkańcy: starsze małżeństwo Eustachy Motyka i Muriel Motyka oraz ich fioletowy pies Chojrak. Od czasu do czasu pojawia się też gadający komputer. Dookoła, nie wiadomo skąd, różne straszydła. Pan domu niczego się nie boi, szuka cały czas sposobu na zarobienie łatwym kosztem dużych pieniędzy, co oczywiście nigdy mu nie wychodzi, i straszy swojego jedynego, biednego zwierzakaoraz obraża go, zazwyczaj krzycząc „głupi pies!”. Pani domu to natomiast ciepła osóbka, babcia, którą wszyscy chcieliby mieć, kochającą Chojraka, ale i co chwilę wpadającą w różne tarapaty, zazwyczaj nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Tytułowy bohater to tchórz, jakich mało, który jako jedyny zdaje się dostrzegać wszystkie straszydła i zagrożenia. A że tylko on je widzi i jest ich świadom, któż inny mógłby ocalić państwa Motyków przed czyhającymi na całą trójkę niebezpieczeństwami? Po latach dochodzę do jednej konkluzji: ten serial był głupi. A i tak się go oglądało. Czy boisz się ciemności? (1990-1996) Zestawienie zamyka aktorski serial dla młodszych nastolatków, który, z tego co pamiętam, emitowanonawet nie wieczorem, a w godzinach poobiednich. Choć tematem każdej strasznej opowieści było co innego, łączył je jeden wspólny mianownik: Stowarzyszenie Ciemności. Paru znajomych w wieku nastoletnim raz w tygodniu spotykało się w nocy w lesie przy ognisku, by opowiadać sobie historie z dreszczykiem. Niekiedy nie zasiadali od razu przy ogniu, a serial zaczynał się od krótkich scenek nadających pewnej autentyczności bohaterom – po przekomarzaniach widać było, że rzeczywiście się znają, lubią i dobrze czują w swoim towarzystwie. Gdy jedna osoba brała w dłoń specjalny proszek, który wsypywała w płomienie i wypowiadała stałą formułę: „Przedstawiony z ramienia Stowarzyszenia Ciemności, nazywam tę historię…”, opowieść zaczynała się, przenosząc widza w wymyślony świat. Po jej zakończeniu wracaliśmy do grupki przestraszonych już bohaterów chcących szybko wrócić do domu. W przeciwieństwie do Gęsiej skórki dla młodszej widowni, Czy boisz się ciemności? przyjemnie jest obejrzeć sobie i dzisiaj, tak dla przypomnienia.
W 1. odcinku Akademii Wampirów pojawiła się już mało pruderyjna scena seksu i kilka niekrwawych sekwencji walk pomiędzy uczniami, więc może nie jest zbyt brutalnie, ale produkcja raczej celuje w trochę dojrzalszych widzów. Nowa Akademia Wampirów może nie jest wybitna, ale 1. odcinek na pewno wzbudził zainteresowanie. Wampiry towarzyszą człowiekowi (a raczej jego wyobraźni) już od setek lat. Motyw ten obecny jest nie tylko we współczesnej kulturze popularnej, wieki temu martwców, upiorów i upirów bali się nasi słowiańscy przodkowie. Wampirów nie brakuje również w literaturze – czasem przedstawiane są jako przerażające, groźne istoty, a niekiedy, wręcz przeciwnie, jako zagubieni nieszczęśnicy. Lubicie czytać o wampirach lub akurat planujecie sięgnąć po książce o takiej właśnie tematyce? Oto 10 naszych propozycji książek z wampirami w rolach głównych. Książek o wampirach powstało niemało. W katalogu znajdziemy niemal 900 (stan na koniec lipca 2021 roku) pozycji, w których występują te istoty. Wśród nich nie tylko powieści, komiksy czy artykuły umieszczane w konkretnych gazetach, ale nawet książkę „Wampiry same o sobie” Michelle Belanger. Jej autorka przeprowadziła 20 rozmów z osobami, które... uważają się za wampiry. Część z nich to tzw. wampiry energetyczne, część spożywa krew (to tzw. wampiry sangwiniczne). W poniższym zestawieniu znajdziecie jednak pozycje wyłącznie o wampirach zrodzonych w wyobraźni autorów wymienionych książek. 10 książek o wampirach, po które warto sięgnąć1. „Dracula”, Bram Stocker Jednym z najsłynniejszych wampirów jest mieszkający w Transylwanii hrabia Dracula. Postać tę stworzył w 1897 roku irlandzki pisarz Bram Stoker. Autor napotkał na imię Dracula w jednej z ksiąg historycznych, poświęconych władcy Wołoszczyzny, Władowi Drakuli. Ta klasyczna opowieść grozy przedstawia losy Jonathana Harkera, młodego prawnika, podróżującego do Transylwanii po to, by spotkać się właśnie z tytułowym hrabią Draculą, który z kolei planuje ponoć wyjazd do Anglii. Niestety, hrabia miał jednak wobec Harkera pewne zbrodnicze i krwawe zamiary… Stoker, marzący o literackiej sławie, nie doczekał się jej za życia. Jego powieść, która z czasem stała się jedną z najbardziej znanych książek o wampirach, została doceniona dopiero po śmierci pisarza. Doczekała się wielu ekranizacji (a także wersji animowanej w „Hotelu Transylwania”), jej fabuła stała się motywem przewodnim gier komputerowych. Jak napisał o „Drakuli” użytkownik o Nicku mm8371: Płakałem... szlochałem... i rechotałem... wiem, głupio. Bo to przecież wiekopomna chwila, narodziny Draculi, adopcja wampira przez naszą kulturę. I na salony z nim, krwiopijcą i bladym celebrytą. Czemu więc płacz?... Ze wzruszenia, moi mili. Ta książka jest tak odległa w czasie, tak staroświecka, a jednocześnie, mimo całej swej ułomności, tak bardzo wizjonerska... Powieść „Dracula” uzyskała w serwisie średnią ocen 7,4/ „Miasteczko Salem”, Stephen King Wydane w 1975 roku „Miasteczko Salem”, napisane przez „króla grozy” Stephena Kinga, jest już powieścią niemal kultową. Nakręcono na jej postawie film (w 1979 roku) oraz serial (w roku 2004). Podobno pisarz od dawna zafascynowany jest postacią Drakuli, zastanawiał się nawet, co by się stało, gdyby wampir powrócił do czasów współczesnych, do Nowego Jorku. Na to pytanie dość bezlitośnie miała odpowiedzieć żona Kinga: „Prawdopodobnie wpadłby pod taksówkę na Park Avenue i umarł”. Autor nie mógł jednak do tego dopuścić, umieścił więc akcję swojej „wampirycznej” książki na zapomnianej przez bogów amerykańskiej prowincji – właśnie w miasteczku Salem. Głównym bohaterem powieści jest Ben Mears, znany pisarz, który wraca do tytułowej miejscowości po wielu latach nieobecności. Wraca więc do przyjaciół, dawnych miłości, ale i strachów, które czaiły się w pewnym domu na wzgórzu, w którym kiedyś mieszkał Hubert Marstern, z którym z kolei związana była pewna tragiczna historia. Jak dowiaduje się Mears, dom kupiło dwóch tajemniczych mężczyzn, których nikt w miasteczku jeszcze nie widział. Ich pojawienie się w miejscowości zbiega się w czasie z tajemniczymi zniknięciami dzieci i dorosłych…„Miasteczko Salem” otrzymało od użytkowników średnią ocen 7,3/ „Wywiad z wampirem”, Anne Rice Skoro mowa o książkach o wampirach, nie można nie wspomnieć o „Wywiadzie z wampirem” Anne Rice. Kultowej już powieści, której ekranizacja z Tomem Cruisem i Bradem Pittem z 1994 roku okazała się ogromnym kinowym hitem, podobnie zresztą jak powieść Rice – bestsellerem. O niesłabnącej popularności tej historii może też świadczyć fakt, że – jak poinformowano w lipcu 2021 roku – amerykańska stacja AMC złożyła właśnie zamówienie na pierwszy sezon serialu na podstawie tej książki, a do realizacji projektu zaangażowano reżysera Alana Taylora, który pracował również przy „Grze o tron” i „Mad Men”. Debiutancka powieść Anne Rice, wydana w 1976 roku, czyli tuż po „Miasteczku Salem”, opowiada o arystokracie z Luizjany, Louisie de Pointe du Lacu, który z kolei opowiada o swoim życiu i swojej nieśmiertelności pewnemu dziennikarzowi. De Pointe du Lac za towarzyszkę ma ukochaną Claudię – dorosłą kobietę, zaklętą w ciele dziecka. Oboje nienawidzą swojego stwórcy – Lestata. Podobno Rice, tworząc postać Claudii, odwołała się do przeżytej przez siebie tragedii: jej córka zmarła w wieku 5 lat na białaczkę i to ona zainspirowała postać kobiety, która na zawsze pozostanie dzieckiem. Także opis cierpienia Louisa po stracie brata miał pisarce pomóc uporać się z tragedią. Jak napisała o książce użytkowniczka Mias: To jest przeklęta książka. Albo ja jestem przeklęta przez tę książkę. Chciałam ją przeczytać od wieków, czekając też z filmem, ale nigdy nie miałam okazji ani nawet chęci, żeby zacząć. Ale kilka lat temu zdecydowałam, że czas zaprosić krwiopijcę do swojego domu. Starzy bogowie, to była jazda. Od niegrzecznego księcia Lestata, którego atutów nie sposób nie dostrzec i który kradnie prawie każdą scenę, złamanej lalki Claudii, upadłego anioła Louisa (który często płacze, jak na anioła przystało) i nieznaną Armanda. Powieść zabiera cię prosto do trumny. Takiej pozytywnej trumny. Wampirycznej. „Wywiad z wampirem” otrzymał w serwisie średnią ocen 7,3/ Seria Zmierzch, Stephenie Meyer W zestawieniu książek o wampirach nie może oczywiście zabraknąć sagi Zmierzch. Powieści Stephenie Meyer doczekały się ekranizacji z Kristen Stewart w roli Belli i Robertem Pattinsonem w roli Edwarda, ale i niemałego grona czytelników. To od pisania fanfików Zmierzchu zaczynała przecież… autorka „Pięćdziesięciu twarzy Greya”, James. Wszystkie części serii, jak donosił w sierpniu 2020 roku amerykański wydawca książek pisarki, Little, Brown and Company, sprzedały się na świecie w liczbie 160 milionów egzemplarzy. Natomiast w serwisie książki z tego cyklu doczekały się ponad 155 tysięcy ocen. W pierwszej z powieści z cyklu, czyli właśnie w „Zmierzchu”, osoby czytające książkę poznają Bellę, a właściwie Isabellę Swan, która po przeprowadzce do pewnego miasteczka w Waszyngtonie poznaje przystojnego Edwarda. Jak to często w przypadku nowych związków bywa, Bella chce się o swoim chłopaku dowiedzieć jak najwięcej. Nie wie jednak, że jednym z jego mrocznych sekretów jest bycie wampirem… Jak napisała o „Zmierzchu” użytkowniczka lunka_instagram: Reread Zmierzchu to istny wehikuł czasu. Książki, przez które nie spałam po nocach. Książki, przez które mama nie mogła mnie dobudzić rano, abym wstała do szkoły. Aktualny powrót do tej sagi uświadomił mi, że są książki, które tak na nas wpływają, że nie ma już odwrotu. Zmierzch zna każdy i każdy miał taki etap w życiu, że albo był zafascynowany albo nie znosił całym sercem tej sagi. I bardzo dobrze. Skrajne opinie są świetne. Średnia ocen wszystkich części sagi Zmierzch wynosi w serwisie 6,0/ Seria Wampiry z Morganville, Rachel Caine Książki o wampirach dla nastolatków to także Wampiry z Morganville. Claire, bohaterka cyklu napisanego przez Rachel Caine, którą poznajemy w pierwszej części „Przeklęty dom. Bal umarłych dziewczyn”, przyjechała do tytułowej miejscowości na studia. Chciała się przede wszystkim uczyć, jednak najpierw trafiła do akademika, w którym nie miała ku temu warunków, a potem wylądowała w pewnym starym domu. A ten, jak to z książkowymi i filmowymi starymi domami bywa, krył w sobie mrocznego sekrety. Okazało się też, że w Morganville, po zachodzie słońca, kontrolę nad miastem przejmują inne stworzenia niż ludzie. Caine napisała 15 tomów o przygodach Claire, jej przyjaciół i wampirów. Wszystkie ukazały się w tłumaczeniu na język polski. Niestety, kolejne powieści z tego cyklu już się nie ukażą, ponieważ Rachel Caine zmarła pod koniec 2020 roku na mięsaka tkanek Wampiry z Morganville została oceniona przez użytkowników na 7,6/ Seria Pamiętniki wampirów, SmithWśród książek o wampirach dla nastolatków popularnością cieszyły się także te z cyklu Pamiętniki wampirów. Zapewne przyczynił się do niej serial, który powstał na podstawie powieści i w którym jedną z ról głównych zagrał pochodzący z Polski Paul Wesley (a właściwie Paweł Tomasz Wasilewski). Autorka, Lisa Jane Smith, główną bohaterką serii uczyniła piękną Elenę, a głównymi bohaterami – braci-wampirów, Stefano i Damona. Młodzi mężczyźni nie mogliby się bardziej od siebie różnić: Stefano wydaje się życzliwy, dobry, grzeczny, choć – tylko początkowo – zupełnie odporny na wdzięki Eleny. Damon to typ „niegrzecznego chłopca”, który pragnie zemścić się na swoim bracie za zdradę, której ten się kiedyś wobec niego dopuścił. Co ciekawe, choć Smith jest pomysłodawczynią serii i autorką siedmiu powieści z cyklu Pamiętniki wampirów, to kolejne napisali ghost writerzy. Producenci serialu na ich podstawie stwierdzili bowiem, że ktoś inny lepiej niż ta pisarka wczuje się w jego klimat i lepiej opisze przygody Eleny, Damona i Stefano. Smith podkreślała potem w wywiadach, że czuła się, jakby „okaleczono jej dziecko, kończyna po kończynie”.Seria Pamiętniki wampirów otrzymała w serwisie średnią ocen 6,3/ Seria Akademia Wampirów, Richelle Mead Ze Zmierzchem porównywany bywa również cykl Akademia wampirów Richelle Mead. To opowieść, która, inaczej niż wspomniane wcześniej Wampiry z Morganville, skupia się jednak przede wszystkim właśnie na życiu samych wampirów, a nie ludzi. Jednak ich świat również nie jest wolny od podziałów. Żyją w nim moroje, czyli wampiry czystej krwi i dampiry, czyli mieszańce. Moroje uczą się w szkole im. św. Władimira posługiwania swoimi nadnaturalnymi darami, a dampiry pełnią rolę ich opiekunów, strażników. Szkoła znajduje się w dalekich lasach Montany, schowana przed ludźmi i strzygami. Przed bardzo trudnym zadaniem uratowania zagrożonej wampirki staje jedna z bohaterek – dampirka Rose, która będzie musiała ochronić pochodzącą ze szlachetnego rodu Lissę Dragomir. Dziewczyny są połączone telepatyczną więzią, jednak czy to wystarczy, by uratować jednej z nich życie? Warto dodać, że i adaptację tej serii będzie można zobaczyć na małych ekranach – Universal Television zamówiło w maju 2021 roku serial na jej podstawie. Jego showrunnerką będzie Julie Piec, która wcześniej pracowała przy produkcji „Pamiętników wampirów”.Jak napisała o Akademii Wampirów WeronikaWera: Rose jest absolutnie najlepszą narratorką, z jaką miałam do czynienia! Lisa, Christian i Dymitr mają specjalne miejsce w moim sercu. Motyw wampiryzmu i żywiołów w jednej książce = niesamowicie hipnotyzujący świat, który wciąga cię bardziej i bardziej. Akademia Wampirów otrzymała w serwisie średnią ocen 7,7/ Seria o Sookie Stackhouse, Charlaine Harris Wiele z opisywanych w zestawieniu książek o wampirach zawędrowało w końcu i na ekrany, co dowodzi, że wampiry interesują nie tylko czytelników, ale i widzów. I to od lat 70. XX wieku, kiedy premierę miały książki Kinga i Rice. Nie inaczej było w przypadku rozpoczętej w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku serii Charlaine Harris o Sookie Stackhouse. To ona stała się inspiracją dla nakręconego później przez HBO serialu „True blood”. Skąd taki jego tytuł? W książkach Tru:Blood to wynaleziony w jednym z japońskich laboratoriów eliksir, zawierający ekstrakt z syntetycznej krwi. Dzięki niemu wampiry w ciągu jednej nocy przemieniły się w porządnych obywateli, którzy nie czyhają już na ludzi. Nie oznacza to jednak, że zostały społecznie zaakceptowane. Wiele osób obawiało się, czy wampiry będą potrafiły zintegrować się z ludźmi. Większość uważała, że nie, jednak mieszkańcy Bon Temps nie byli tego tak do końca pewni. Zwłaszcza miejscowa kelnerka Sookie Stackhouse, która sama dobrze wiedziała, co to znaczy: funkcjonować na obrzeżach społeczeństwa. Bohaterka, którą poznajemy już w pierwszej części, czyli „Martwym aż do zmroku”, patrzyła na cały ten pomysł tym bardziej przychylnie, że wpadł jej w oko pewien 173-letni przystojniak. Jak się jednak można spodziewać, relacje ludzko-wampiryczne okażą się nie tak łatwe, jak mogłoby się Sookie o Sookie Stackhouse otrzymała w serwisie średnią ocen 6,6/ Cykl z Wampirem, Andrzej Pilipiuk Do tej pory prezentowaliśmy książki autorów zagranicznych, pora więc zwrócić się ku polskiej scenie literackiej. W sekcji książek o wampirach (i nie tylko tej) działa Andrzej Pilipiuk, który stworzył Cykl z Wampirem, zdecydowanie bardziej rozśmieszający niż przerażający. Pilipuk pisze bowiem o losach wampirów w trudnych dla nich czasach PRL-u, bo przecież w kraju socjalistycznym, z ateizmem w modzie, mało kto miał ochotę na wojowanie z wampirami przy użyciu krzyża. Co prawda w części „Wampir z KC” komuna ustępuje miejsca krwiożerczemu kapitalizmowi, ale wampiry nadal przeżywają różne traumy: zaczyna się od tego, że najpierw zostają wysłane na urlop, a bez pracy człowiek (nawet jeśli nie jest człowiekiem, a wampirem) ponoć głupieje. Najwyższą średnią ocenę w serwisie otrzymał od czytelników drugi tom cyklu „Wampir z MO”. W recenzji książki użytkownik Anakolut napisał tak: To klasyczna komedia pomyłek, z Markiem w roli tytułowego Wampira z MO. Kolejne opowiadania obfitują w sytuacje komiczne, niejednokrotnie obśmiewając komunistyczny ustrój, Urząd Bezpieczeństwa, niepewne warszawskie towarzystwo i stosunki sąsiedzkie, oraz znane motywy z filmów czy literatury. Co stanie się, gdy po sąsiedzku z Markiem i Igorem zamieszka dwóch ubeków? Co ciekawego można zwinąć na Pradze z ruskiej ciężarówki? I czego szuka w Warszawie francuska wampirza hrabina? Tego wszystkiego dowiecie się z lektury „Wampira z MO”. Cały Cykl z Wampirem otrzymał w serwisie średnią ocen 6,8/ „Wampir. Biografia symboliczna”, Maria JanionNa koniec książka zupełnie inna niż te opisane wcześniej – nie powieść, nie opowiadanie, a publikacja naukowa, czyli „Wampir. Biografia symboliczna” Marii Janion. Autorka opisuje w niej, jak kształtował się w literaturze wampiryczny mit. Naukowczyni przedstawia rozwój mitu od XIX wieku aż do czasów współczesnych, nie tylko w literaturze, ale również filmie, folklorze czy psychologii. Dowodzi, że prorocze stały się słowa Aleksandra Dumasa: „Dokądkolwiek pójdziemy, (wampir) będzie szedł za nami”. Badaczka przedstawia też w „Wampirze. Biografii symbolicznej” mit wampiryczny jako konkurujący z chrześcijaństwem i mu przeciwstawny. W końcu według wierzeń chrześcijan krew Chrystusa ma zapewnić ludziom życie wieczne, a wampiry żywiły się krwią, by przedłużyć swoje ziemskie bytowanie. Na okładce książki Janion widać Rejtana z pazurami i kłami zbroczonymi krwią. Jak przyznała autorka w jednym z wywiadów, które ukazały się po wydaniu publikacji (miała ona swoją premierę w roku 2003), ktoś złożył doniesienie do prokuratury o znieważanie wartości narodowych. Chciano ukarać i wydawcę, i autora okładki, i samą Janion, jednak skarga została przez sąd „Wampir. Biografia symboliczna” otrzymała w serwisie średnią ocen 7,9/ oczywiście tylko wybór niektórych spośród wielu książek o wampirach. Które z nich czytaliście i jakie jeszcze dodalibyście do naszej listy? Zapraszamy do komentowania![as] Seriale dla nastolatków do obejrzenia z rodzicami. Zbyt często rodzice wstydzą się z dziećmi oglądać seriale ze względu na sceny seksu lub "dorosłą" tematykę. Tymczasem na platformach streamingowych jest sporo dobrych seriali dla nastolatków, które mogą obejrzeć w towarzystwie rodziców.Date: 14:00 Serial Teen Dramy to seriale o nastolatkach przeznaczone dla nastolatków. Nie jestem nastolatką, więc dlaczego oglądam coś, co nie jest przeznaczone dla mnie? Ten temat poruszaliśmy na Serialkonie, jednak czuję niedosyt (no dobra, prawda jest taka, że chyba nikt nie jest w stanie skupić się na naszej dyskusji, gdy ciągle kręcę się na krześle jak opętana, więc najrozsądniej napisać tekst bez rozpraszaczy), więc postanowiłam poświęcić temu chwilę, by ponownie się tym zająć. Czy dorosłych w ogóle mogą jeszcze interesować problemy nastolatków? Ciężkie pytanie. Teoretycznie tak z dwóch powodów. Pierwszym, bardzo mało prawdopodobnym może być chęć spojrzenia na świat i współczesne rozterki oczami nastolatków (myślałby kto, że takie seriale mają się w jakikolwiek sposób do rzeczywistości, pyf!), by lepiej zrozumieć swoje dziecko. Tylko nigdy nie przyłapałam na oglądaniu teen dram żadnego rodzica mającego w domu nastolatka. Jednak żywego dziobaka też nie widziałam, a to nie znaczy, że nie istnieje, prawda? Drugim i zarazem bardziej realnym powodem jest to miłe uczucie związane z oglądaniem na ekranie pierwszych miłości i burzliwych związków, które w pewnym stopniu potrafią nam przypomnieć, jak sami je nie tak dawno przeżywaliśmy. Lekka nostalgia, z której nie zawsze zdajemy sobie w pełni sprawę to chyba jedyna w miarę logiczna odpowiedź, która wyjaśniałaby, dlaczego interesują nas problemy bohaterów. Niemniej wydaje mi się, że oglądamy Teen Dramy nie dlatego, że te problemy nas interesują, ale przez to, w jaki sposób działa na nas ten typ serialu. Przykładowo ja oglądam je w celach stricte relaksacyjnych, bo gwarantują pełne odmóżdżenie. Nie muszę drżeć o los ulubionego bohatera, bo są marne szansę, że go zaszlachtują, jak w np. "Grze o tron". Nie muszę irytować się, że twórcy wykazują kompletny brak znajomości historii (albo mają ją w wiadomo gdzie!), jak w "Reign". Nie próbuję rozwikłać tajemnic zagadkowego morderstwa, jak często robię przy oglądaniu seriali kryminalnych. Zwyczajnie mogę sobie odpocząć przy podziwianiu pięknych sukienek, prostych intryg i przystojnych aktorów. Przy tym jak często w naszym życiu możemy zobaczyć wspaniałe bale maskowe, na które aż chciałoby się wybrać, a dla bohaterów wydają się codziennością? Nazwijcie mnie płytką, ale chyba każdy potrzebuję czasami chwili prostego, nieskomplikowanego relaksu połączonego z przyjemnym, przyciągającym wzrok rozpraszaczem. Zresztą Teen Dramy są wylęgarnią wszelkiej maści zaklepańców (tj fikcyjnych bohaterów, do których bez cienia wyrzutów można robić maślane oczy, a raczej do ekranu, gdy zaklepańcy się pojawiają). Dodatkowo wiele Teen Dram to seriale fantastyczne... właściwie to wiele seriali z wątkami fantastycznymi jest teen dramami, więc siłą rzeczy czuję się zobligowana do oglądania. Pomyślcie tylko co czuje człowiek, który ma ochotę obejrzeć serial o istotach nadprzyrodzonych lub w klimacie post-apo. Wygląda to mniej więcej seriali o wampirach, które nie są teen dramami mamy do dyspozycji True Blood (baaaardzo zły serial), Being Human (nope!) i Draculę (ech...), zaś wśród nastoletnich wampirów The Vampire Diaries (Z Damonem!) i The Originals (Gosiarella approved!). Seriale o wilkołakach ogólnie są słabe, ale i tak lepszy Teen Wolf od Bitten. Zaś seriali post-apo (nie liczyć zombiaków) poza The 100 nie znam. Prawda jest taka, że fani supernaturalnej tematyki są skazani na oglądanie Teen tym kto powiedział, że osoby dorosłe nie należą do grupy docelowej Teen Dram? Przecież stacja The CW i ABC Family zajmuje się masowym wypuszczaniem tego typu seriali. W końcu pierwsza stacja odpowiada za takie tytuły, jak Plotkara, 90210, Tajemny krąg, Pamiętniki Carrie, Pamiętniki wampirów, The Originals, Star Crossed, czy The 100. Zaś druga dała nam choćby Pretty Little Liars, Switched at Birth, The Lying Game, Dziewięć żyć Chloe King i Greek. A gdy ostatnio sprawdzałam głównym targetem The CW były kobiety w wieku od 18 do 34 lat (wiadomo, że część widzów jest poza główną grupą docelową), czyli wcale nie takie nastolatki. Niemniej najlepszą odpowiedzią na pytanie dlaczego dorośli oglądają Teen Dramy jest: a dlaczego nie? W końcu kto nam zabroni?Ps. A dlaczego wy oglądacie Teen Dramy i jakie są wasze ulubione tytuły?. 228 442 431 300 346 486 370 41
seriale o wampirach dla nastolatków
